Լրատվության մեջ չկա
կեղծ
և
ճշմարիտ,
միայն
կան
շահեր։
Շահեր
և
ֆինանսական
առումով
և
գաղափարի։
Ինչպե՞ս
ազդելքաղաքացու
վրա,
ինչպե՞ս
փոխել
նրա
կարծիքը
կարևոր
իրադարձությունների
վրա։
Հեշտորեն,
կարելի
է
օգտագործելլրատվությունը,
որպես
զենք։
Չէ՞
որ
այն
բոլորին
հասանելի
է։
Կարևորություն
տալով
կարծիքի
ազատությանը՝
բոլորը
կարող
են
ունենալ
իրենց
հարթակը։
Իսկ
անիրազեկ
մարդը
ինչ-որ
մեկի
կարծիքը
իրեն
է
վերցնում,
թեկուզ
անգիտակցաբար,
բայց
ինչ-որ
չափով
ազդվում
է։
Ինչ-որ
մեկի
մոտեցումը
ընդունում,
որպես
փաստ։
Շատանում
են
ոչ
ճշգրիտ
տեղեկատվական
ցանցերը,
և
մարդկանց
համար
դառնում
ավելի
մատչելի
և
հասանելի։
Այդպես
էլ
ավելի
բարդ
է
դառնում
ճշգրիտն
ու
կեղծը
իրարից
տարբերելը։
Ժամանակին
լրատվությունը
սահմանափակ
էր,
ինչը
նշանակում
է՝
աղբյուրներն
էլ
էին
սահմանափակ։
Հեշտ
էր
կեղծը
ճշմարիտից
տարբերելը։
Երևի
ծանոթ
ես,
դեղին
մամուլ
հասկացողությանը։
Սա
այն
լրատվությունն
է,
որի
փաստերը
հավաստի
չէին,
և
փորձում
էին
պահպանել
սպառողների
քանակը
խոշոր,
աչքի
ընկնող
վերնագրերով։
Եվ
իմանալով
այս
ամենը՝
շարունակում
ենք
հետևել
մեր
հետաքրքրությունը
շարժող
ամեն
մի
նորությանը։
Ամեն
մի
չնչին,
անպետք,
դեն
նետելու
հոդվածին
մեծ
կարևորություն
ենք
տալիս։
Այսպիսի
մեծ
ուժով
է
մեզ
իշխում
Մեդիան։
Իշխում,
իրենով
անում
և
խլում
մեր
իսկ
կարծիքը
մեր
իսկ
քթի
տակից։
No comments:
Post a Comment